Je kan op een keizersnee net zo verschillend terugkijken als op welke andere bevalling dan ook. Ik spreek vrouwen die een geweldige keizersnee hebben ervaren, vrouwen die er weinig mee bezig zijn maar ook vrouwen die het erg moeilijk vinden deze gebeurtenis uit hun leven een plek te geven. Vaak omdat ze zich zo de geboorte van hun kindje niet hadden voorgesteld.

Deze gevoelens uiten kan erg lastig zijn. Deels omdat we in een maatschappij leven waarbij de mentaliteit, ‘je hebt toch een gezond kindje’ de boventoon voert, de beleving van de vrouw helemaal buiten beschouwing latend. Je kan dus niet altijd op begrip rekenen van je kraamvisite. Soms is het niet eens kwaad bedoeld maar zijn de mensen om je heen met name bezig met de kersverse baby en zich niet bewust van jouw innerlijke proces. Of misschien komen de gevoelens omtrent de keizersnee pas later omhoog.

Toen ik tijdens mijn eerste zwangerschap blogs las over keizersnedes kwam ik vaak het woordje; falen tegen. Dit wilde ik niet voelen dus ik besloot van de keizersnede te genieten toen het de eerste keer gebeurde. Helaas kwamen deze gevoelens twee keer zo hard binnen toen tijdens mijn tweede bevalling mijn vbac thuis toch weer veranderde in een keizersnee. Voor mij voelde het als falen omdat ik het zo graag anders wilde en ik er alle vertrouwen in had en zo hard voor had gewerkt. Naast het falen wilde ik erg graag begrijpen waar het mis was gegaan, wat had anders gemoeten? Oftewel..ik zocht controle? En hierdoor kwam ik in een vicieuze cirkel waardoor ik dacht dat mijn controlebehoefte wel de schuldige moest zijn.

Een heftige bevalling, een keizersnede die je niet wilde kost veel energie. Je denkt er veel over na, je lichaam moet herstellen, het verwerken gaat met ups en downs.

Wat moet je met al deze gevoelens? Je houdt toch ontzettend van je kindje? Je bent ook blij dat het gezond en wel ter wereld is ( al is dat natuurlijk niet altijd het geval). Krop niks op, laat de tranen, boosheid of onbegrip stromen als smeltwater en zoek hulp als het proces eenzaam is.

Wat heeft jou geholpen om de bevalling te verwerken?