Het leven van een doula-  Het begin van mijn reis…

Op mijn tiende wist ik het zeker, ik word verloskundige. Ik kon uren naar televisie programma’s over bevallingen kijken en mijn moeder haar verhalen over de gezinnen waar ze kraamde vroeger verslond ik met huid en haar. Voor mij had bevallen en zwanger zijn iets magisch. Iets wat ik niet helemaal begreep maar wat me enorm fascineerde.

Naarmate ik ging puberen werd mijn nieuwsgierigheid wat minder. Biologie en gezondheidszorg interesseerde me eigenlijk niet en langzaam maar zeker koos ik een ander pad, het onderwijs. Hier kon ik ook veel van mijn kwaliteiten in kwijt en leerde ik veel over persoonlijke ontwikkeling en coaching.

Toen het na de geboorte van mijn zoon weer een beetje begon te kriebelen besloot ik een coach opleiding te gaan doen. Maar net als lesgeven voelde het niet helemaal kloppend. Er miste iets.

‘’Pas’’ na de geboorte van onze dochter kon ik echt voelen dat ik wilde werken met zwangere vrouwen. Ik coachte zo nu en dan al moeders en dit vond ik al enorm leuk maar toch bleef de geboortezorg iets wat ik wilde ontdekken. Ik focuste me eerst op vbac mama’s. Dit proces had ik zelf doorlopen.

Toch durfde ik nog niet meteen voor de volle 100% voor het doulaschap te gaan. Ik zag mezelf nog heel erg als docent en de eigenschappen die ik daar inzette leken me niet echt geschikt tijdens bevallingen. Ik realiseer me steeds meer dat de dingen die ik als docent deed vooral aangeleerd waren.  Ik gebruikte mijn lessen om leerlingen beter te leren kennen en te coachen en er voor ze te zijn, onderwijs was een middel, niet mijn doel.

Ik besloot een oproep te doen om een bevalling te fotograferen, hier kreeg ik drie reacties op van drie moeders die een halfjaar later waren uitgerekend. Ik voelde zoveel enthousiasme dat ik dacht, dan ga ik ook meteen starten met de doula opleiding, diezelfde dag schreef ik me in bij BIA in Amsterdam. Dit voelde zo enorm goed!

Alleen wilde ik nog steeds graag een bevalling bijwonen voor ik zou starten. Er zat echt een stukje onzekerheid die aan me bleef knagen. Ik vond geweldig lieve ouders in Utrecht die zwanger waren van hun tweede kindje en graag een rustige thuis bevalling in bad wilden.

Wat een geweldige ervaring was dit!

Nu wist ik het zeker, dit is wat ik wil! Dit was de start van mijn opleiding tot doula.