Ik heb het vaak over vertrouwen, je kan er niet omheen want het zit zelfs in mijn naam. Vandaag kwam ik een prachtig stuk tegen in een boek wat voor mij heel goed weergeeft wat ik bedoel met vertrouwen.

Het is namelijk iets anders dan zeggen, de natuur zal het nu eenmaal wel goed doen (trusting nature) of, bevallen gaat eigenlijk altijd goed (trusting birth). Hiermee doe je jezelf tekort. Het gaat namelijk om het vertrouwen in jezelf, (self-trust).

Een baring kan nu eenmaal anders verlopen dan de natuur het bedoeld heeft. Door te vertrouwen op jouw kracht, jouw intuïtie, weet je wanneer ingrijpen of hulp nodig is. Je weet dat jouw lichaam waarschijnlijk gewoon het normale, fysiologische proces zal volgen maar je weet ook wanneer dit niet zo is.

Wanneer je op deze wijsheid vertrouwt, weet je dat je alles in huis hebt om jouw baring te navigeren, hoe het ook verloopt. Je kan omgaan met de uitdagingen die wellicht op je pad komen.

Het proces van dit vertrouwen is anders voor elke vrouw.

Baren is iets instinctiefs en heeft geen intellectuele kennis of voorbereiding nodig. De baby zal groeien en geboren worden of je het nu begrijpt of niet. Maar onze neo cortex doet ook graag mee;) en we zijn sociaal geconditioneerd en dit gaat vaak ons vertrouwen in de weg zitten. Vaak helpt het om je mind gerust te stellen door veel boeken te lezen en hierdoor meer controle te voelen.

Toch, is het beste wat je kan doen tijdens je zwangerschap, zelfkennis opdoen. Kennis over wat jouw lijf en mind nodig hebben om je veilig te voelen om jouw instinct en intuïtie te volgen.

Maar hoe dan? Is misschien je volgende vraag. Ik help je hier graag bij, om jouw proces te versterken of versnellen of misschien gewoon erbij zijn, net wat jij nodig hebt.

Wil jij eens kennismaken?

Los vertaald uit: ‘reclaiming childbirth as a rite of passage’ door Rachel Reed